Güftekâr : Salih Baba Bestekâr : Abdulmecîd Yılmaz
Söz ile bir kalbe doğmaz ledünnî, Bütün âzâları dil olmayınca, Nefs-i emmârenin bilinmez fendi, Gönül şehri bahr-i Nîl olmayınca.
Söz ile bulunmaz bir sâdık muhîb, Derde düşmeyince aranmaz tabîb, Her bir şükûfeye konmaz andelîb, Mademki içinde gül olmayınca.
Her bir âşık vâsıl olmaz yârına, Berdâr olmayınca vuslat darına, Pervâne-veş düşüp aşkın nârına, Mansûr gibi yanıp kül olmayınca.
El çek mâsivâdan bırak bu câhı, Râz-ı derûnundan eylegil âhı, Cânân illerinin açılmaz râhı, Varıp bir kâmile kul olmayınca.
Pîr-i Sâmî gibi sâhib-irşâdı, Bulup kapısında kılak feryâdı, Hiç birimiz bulamazık necâtı, Bizim delîlimiz Ol olmayınca.
Sâlih bu sözlerin yalan olamaz, Her beşer süratli insân olamaz, Her bir kimse ehl-i irfân olamaz, Kırk yerden yarılmıs kıl olmayınca.